Florentyn Szuniewicz

Florentyn Szuniewicz (w cytowanym źródle także pod imieniem Florjan) był studentem uniwersytetu w Moskwie. Należał do „Ogółu” – jedynej masowej pół-legalnej organizacji studenckiej w Rosji. Wiosną 1861 roku moskiewski „Ogół” zdecydował o wyjeździe do kraju wszystkich studentów Polaków z Moskwy w celu wzięcia czynnego udziału w patriotycznych wysiłkach naszych rodaków". Latem tego roku studenci moskiewscy stają się uczestnikami i inicjatorami wielu manifestacji na Litwie i Białorusi. Wśród szczególnie aktywnych wyróżniał się m.in. Florentyn Szuniewicz. Wraz z grupą ponad 200 studentów opuścił Moskwę w 1863 roku, by wziąć udział w trwającym w Królestwie powstaniu. Został ujęty przez Rosjan i w końcu 1863 roku znajdował się już w więzieniu etapowym, w drodze na zesłanie na Syberię. Stamtąd napisał list, przechwycony przez policję carską, adresowany do znajomego moskiewskiego konspiratora z okresu przed powstaniem, Maksymiliana Marksa (nie mylić z Niemcem Karolem Marksem).
==========
Zob. Fedosova Fedorovna Tamara: Polskie organizacje patriotyczne w Moskwie, 1857-1866, Państwowe Wydawn. Nauk., 1984. Florian Szuniewicz wymieniany na str. (m.in.) 79, 80, 128

===========
1) Lista uczestników powstania 1863 - 1864 r. zesłanych na Zachodnią Syberię, wg. materiałów M.S. Anatolewny (Omsk, 2005 r.) (opracowanie Elżbieta Sieczkowska i Janusz Stankiewicz):
Шуневич Флорентин – муж., 27 лет, дворянин Виленской губ., сослан с лишением прав на жительство, с 1864 г. находился в Омске, письмоводство, семьи не имеет, холост — ГУ ГАОО. ф. 3. Оп. 4. Д. 6277. Л. 12, Оп. 6.д. 7918. Л. 131-132,Ф. 14. Оп. 1. д.487. Л. 16 об.,45, д. 520. Л.44-45.

Szuniewicz Florentyn - mężczyzna., 27 lat, szlachcic z guberni wileńskiej, zesłany w 1864 r. z pozbawieniem prawa do powrotu (?), mieszkał w Omsk, piśmienny (?), rodziny nie posiada („холост”)

2) Spis powstańców 1863 z Wilenskiej guberni: "151 Szuniewicz Fłorientin szlachcic Disnienskogo powiatu gdzie rodzice go mają uwołoku ziemi na wsi Niwy. Wilenskaja gubernia".

Wyasygnował pewną sumę pieniędzy na wydanie "Ksia̧żki jubileuszowej dla uczczenia piȩćdziesiȩcioletniéj działalności literackiéj J.I. Kraszewskiego", drukiem Józefa Ungra, 1880

Ofiarodawca "pewnej sumy pieniędzy" na przeniesienie zwłok Adama Mickiewicza z Paryża do Krakowa. Tygodnik Powszechny 1884, nr 34 (24 sierpnia), s. 544.

W latach osiemdziesiątych XIX wieku pracował w charakterze buchaltera w majątku braci Kałmukowych (на заимке братьевъ Колмыковых) w obwodzie tiumeńskim, koło Tobolska.